„Ego”, czyli JA.

„Ego”, czyli JA. Przedrostek chyba wszystkim znany  nie trzeba interesować się psychologią, żeby chociaż raz w życiu słyszeć o Panu Freudzie. JA jest podstawą wielu psychologicznych terminów, które odnoszą się do jednostki, jednakże mają odmienne znaczenie. Nasze #słówkoTYGODNIA skupi się tym razem na… EGOTYZMIE. Jest to tendencja do nadmiernego zainteresowania własną osobą. Egotysta wszystko odnosi do siebie, oczekuje pochwał, zachwytu swoją osobą. Uważa, że wszystko, co robi, robi najlepiej, jest najpiękniejszy, najmądrzejszy i najwspanialszy. Oczekuje zachowań, których nie odwzajemnia. Nie potrafi przyjąć krytyki, przyznać się do błędu.
Ciekawym terminem jest także egotyzm atrybucyjny – to skłonność, do przypisywania sobie wszelkich zasług, natomiast odrzucanie porażki. Taka osoba każdą sytuację przedstawi w sposób niepogarszający jej samooceny.
Przykładowo – każdy sukces przypisuje się swoim cechom charakteru, niesamowitym zdolnościom czy inteligencji, natomiast kiedy egotysta poniesie porażkę, winę zrzuca na pech lub osoby trzecie, nawet, jeśli nie miały z niepowodzeniem nic wspólnego: nie mam mieszkania, bo ty mi go nie kupiłeś. Jestem zmęczona, bo ty nie przejmujesz moich obowiązków. JA nie odnoszę sukcesów, bo TY nic nie robisz. Oraz w drugą stronę – mam fajne auto (mimo, że ktoś jej kupił), bo umiem szukać okazji. Twój sukces to moja zasługa, bo ja cię wypromowałam. Artykuł cieszy się dużą popularnością, bo ja go wysłałem do wydawnictwa.
Są osoby, które za całe zło świata obarczają innych – to nie jest w porządku. Egoizm, kiedy jest zdrowy i pomaga dbać o swoje, jest dobry. Kiedy usprawiedliwia złe zachowanie – już nie.
Pięknego dnia.

{gallery width=600 height=700}galeria2021/egotyzm{/gallery}